-
1 притвориться
-рюсь, -ришьсяρ.σ.προσποιούμαι, παρασταίνω, κάνω πως είμαι• υποκρίνομαι• υποδύομαι•притвориться больным κάνω τον άρρωστο•
притвориться глухим κάνω τον κουφό•
притвориться мртвым κάνω τον πεθαμένο•
притвориться незнающего κάνω τον ανήξερο.
-
2 притвориться
притвориться, притворяться προσποιούμαι; \притвориться глухим κάνω τον κουφό* * *= притворятьсяпритвори́ться глухи́м — κάνω τον κουφό
-
3 ухо
у́х||ос τό ἀφτί, τό αὐτί, τό ούς:на-ру́жное (среднее) \ухо τό ἔξω (то μέσον) οὐς· воспаление \ухоа ἡ ὠτΐτις· заткну́ть у́ши βουλώνω τ' αὐτιά· отодрать за уши τραβώ τ' αὐτιά· ◊ туго́й на ухо βαρύκο-ος· быть тугим на ухо βαρυακούω· говорить кому́-л. на́ ухо ψιθυρίζω κάτι στό ἀφτί· во все у́ши слу́шать εἶμαι ὅλος αὐτιά· пропустить мимо ушей κάνω πώς δέν ἀκούω, κάνω τόν κουφό· держать \ухо востро́ ἔχω τά μάτια μου τέσσερα· навострить у́ши τσιτώνω τ' ἀφτιά, εἶμαι ὅλος ἀφτιά· протрубить (прожужжать) все у́ши кому-л. τρώγω κάποιου τ' αὐτιά μέ τήν πολυλογία μου· в одно́ \ухо входит, в другое выходит ἀπ' τό ἕνα αὐτἰ μπαίνει καί ἀπό τ' ἄλλο βγαίνει· он и \ухоом не ведет καρφί δέν μοῦ καίεται, δέν μέ μέλει· \ухо (у́ши) дерет τρυπδ τά ἀφτιά· у́ши вя́иут κοκκινίζουν τ' ἀφτιά ἀπό ντροπή· дойти до чьи́х-л. ушей φτάνω στ' ἀφτιά· не верить свои́м уша́м δέν πιστεύω τ' αὐτιά μου· не видать как своих ушей δέν πρόκειται νά τό δεις ποτέ· быть по уши в долгу́ εἶμαι πνιγμένος στά χρέη, εἶμαι βουτηγμένος στά χρέη· быть влюбленным по́ уши εἶμαι τρελλά. ἐρωτευμένος· слышать кра́ем \ухоа κάτι πήρε τ' αὐτι μου· за́ уши тащить кого-л. μέ τό ζόρι προωθώ κάποιον хлопать уша́ми ἀκούω χωρίς νά καταλαβαίνω τίποτε· дать в \ухо, дать по уху груб. κτυπώ κάποιον στ' αὐτιά. -
4 притворяться
притворяться Iнесов (закрываться) κλείνω (άμετ.), σφαλώ (άμετ.).притворяться IIнесов (прикидываться) ὑποκρίνομαι / προσποιοῦμαι, καμώνομαι (кем-л., чем-л.):\притворяться глухи́м κά(μ)νω τόν κουφό· \притворяться незнающим κάνω πώς δέν ξέρω, προσποιοῦμαι ἄγνοιαν \притворяться непонимающим κά(μ)νω δτι δέν καταλαβαίνω.
См. также в других словарях:
κωφεύω — (Α κωφεύω) [κωφός] νεοελλ. 1. είμαι κουφός 2. προσποιούμαι ότι δεν ακούω, κάνω τον κουφό 3. αδιαφορώ, δεν υπακούω σε συμβουλές ή διαταγές ή παρακλήσεις αρχ. παριστάνω τον μουγκό, κρατώ το στόμα μου κλειστό («καὶ νῡν ἀδελφή μου κώφευσον, ὅτι… … Dictionary of Greek
εκκωφώ — (I) ( έω) (Α ἐκκωφῶ, έω) 1. κάνω κάποιον κουφό, ξεκουφαίνω 2. παθ. παθαίνω ζάλη, ζαλίζομαι 3. παθ. χάνω τη δύναμή μου, δεν λειτουργώ. (II) ( όω) (Α ἐκκωφῶ, όω) 1. κάνω κάποιον κουφό, κουφαίνω 2. παθ. αδιαφορώ, υποκρίνομαι τον κουφό 3. παθ.… … Dictionary of Greek
επικουφίζω — ἐπικουφίζω (AM) [κουφίζω] μσν. μέσ. επικουφίζομαι ανακουφίζομαι από τα οικονομικά βάρη αρχ. 1. ελαφρύνω, ελαττώνω το βάρος («ἐκπηδᾶν ἐς τὴν θάλασσαν καὶ τὴν νέα ἐπικουφισθεῑσαν», Ηρόδ.) 2. σηκώνω ψηλά κάτι («σὺ δὲ πατρός... πλευρὰς σὺν ἐμοὶ τάσδ’ … Dictionary of Greek
εθελοκωφεύω — προσποιούμαι τον κουφό, κάνω πως δεν ακούω … Dictionary of Greek
κατακουφαίνω — ξεκουφαίνω, κάνω κάποιον τελείως κουφό ή δεν τόν αφήνω να ακούσει τίποτε άλλο … Dictionary of Greek
